CFK

Cristina Fernández de Kirchner: achtervolgd door tragiek

De president van Argentinië, Cristina Fernández de Kirchner, heeft schildklierkanker. Hoewel Fernández (58) een politiek beest is, schippert haar privéleven tussen glamour en tragiek.

Argentijnen zijn dol op intrige en zieleroerselen. Een week na de seksueel getinte zelfdoding van staatssecretaris Iván Heyn, een protegé van Cristina Fernández die zich naakt verhing in zijn hotelkamer in Uruguay, vult een nieuwe episode op de grens van politiek en privé de krantenkolommen: de schildklierkanker die zopas bij de president zelf vastgesteld is. Op 4 januari, zo kondigde het Casa Rosada dinsdag aan, wordt Fernández geopereerd. 

Drie weken later, de 24ste, is het de bedoeling dat ze weer aan de slag gaat. Tijdens haar herstel vervult vicepresident Amado Boudou, een voormalige rockgitarist, de hoogste functie. Schildklierkankers zijn dan doorgaans niet levensbedreigend, in Buenos Aires leeft het gevoel dat ellende de president achtervolgt. Nu is er haar ziekte, vorige week was er Heyns dood, een jaar geleden overleed na een hartaderbreuk haar man en voorganger Néstor Kirchner. 

Al deze drama's speelden zich af tegen een achtergrond van permanente speculaties over Cristina's eigen gezondheidstoestand. La presidenta lijdt aan chronische lagebloeddruk, moest de jongste maanden meermaals forfait geven voor plichtplegingen en zou het ook psychologisch moeilijk hebben. "Ik wil de nationale omroep niet misbruiken om aan emotherapie te doen, maar dit is het pijnlijkste moment uit mijn leven", zei ze na Néstors dood op televisie, in wat haar meest dramatische toespraak ooit was. "Ik heb veel politieke tegenslagen gekend, maar wat ik nu beleef is anders. Dit gaat over pijn." 

Hoewel de president immens medeleven kreeg, is het in Buenos Aires een publiek geheim dat ze een lastig en gesloten karakter heeft. Veel hoofdstedelingen wijten die stugheid aan haar provinciale afkomst. De Kirchners stammen uit de provincie Santa Cruz, diep in het koude Patagonië, en zouden zich nooit lekker gevoeld hebben in kosmopolitisch gezelschap. Alvast de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, zou het fijne hebben willen weten van Cristina's gemoedstoestand. 

Volgens een voor de VS hoogst gênant WikiLeaks-document vroeg Clinton zich af welke kalmeermiddelen Fernández zoal nam. Het portret dat de VS-diplomatie van haar ophing, oogde weinig flatteus: het Argentijnse staatshoofd heeft last van zenuwen en zit vol angst, zo heette het. 

Alleszins staat  Cristina's treurige persoonlijke kroniek in scherp contrast tot haar politieke succes: enkele maanden geleden werd ze glansrijk verkozen voor een tweede mandaat, met dank aan de economische hausse in haar land. Politiek is de juriste - een passionara met een onverholen bewondering voor revolutionaire idolen als de Argentijn Ernesto Ché Guevara of de Cubaan Fidel Castro - geen katje om zonder handschoenen te pakken. Zo slaagden zij en haar man erin om hun eigen linkse strekking tot het zwaartepunt van de Partido Justicialista (PJ) te maken. Die ideologisch moeilijk definieerbare en verdeelde partij houdt de gedachte aan generaal Juan Perón en diens mythische echtgenote Evita levend.

Lady Botox

Net als de vrouw van 'Don't Cry for Me Argentina' grijpt Fernández volop naar glamour en couture om zichzelf in de schijnwerpers te zetten. De president, moeder van een zoon en een dochter, mag graag shoppen in Parijs en heeft de garderobe van een filmster. Maar meer nog dan haar mantelpakjes en schoenen is het Fernández' gezicht dat tot de verbeelding spreekt. Zelf zegt ze haar looks aan afslankkuren en gezonde voeding te danken, maar de publieke opinie weet beter. De Argentijnen zijn er heilig van overtuigd dat 'koningin Cristina' plastische chirurgie onderging. Koosnaampjes als Lady Botox of de Botox-Evita zijn Fernández dan ook niet vreemd. In Argentinië laten jaarlijks 300.000 mensen zich door een plastisch chirurg bewerken, een operatie die als statussymbool geldt voor de middenklasse. Overigens: nadat ze opgehouden was met roken, jaren geleden al, bekende de president in een interview dat ze weleens over corrigerende ingrepen had nagedacht. 

Fernández is merkwaardig genoeg het vierde Zuid-Amerikaanse (ex-)staatshoofd in korte tijd dat voor kanker behandeld wordt: de eerste in de rij was de president van Paraguay, Fernando Lugo. Vervolgens werd de Venezolaan Hugo Chávez erdoor getroffen, onlangs ook de Braziliaan Lula da Silva.

 

Door Lode Delputte © 2011 De Persgroep Publishing