Gesprek met de Colombiaanse minister van Buitenlandse Zaken María Ángela Holguin
'Cocaïneconsumerende landen dragen grote verantwoordelijkheid in drugshandel'
BRUSSEL. De strijd tegen de drugs heeft niet de verhoopte resultaten opgeleverd, geeft ook de Colombiaanse minister van Buitenlandse Zaken María Ángela Holguin toe. Een internationaal debat is nodig. Legaliseren, zoals meerdere politieke leiders voorstellen, vindt Bogotá geen optie. Wel moeten de bestemmingslanden, waar de consumenten zitten, hun verantwoordelijkheid nemen. Een gesprek.
Colombia en de Europese Unie werken al jaren aan een vrijhandelsakkoord, maar enkele 'klassieke' thema's als de moorden op vakbondslui (al jaren het hoogste aantal ter wereld), de miljoenen ontheemden enzovoort wegen nog altijd op de agenda. Wat zijn de perspectieven ?
«Colombia zit in een erg positieve fase. Het feit is dat tien jaar democratische veiligheidspolitiek de veiligheid grotendeels teruggebracht heeft. Het aantal moorden op vakbondsmensen is verminderd dankzij een beschermingsprogramma waarvoor de middelen fors verhoogd zijn. Onze wet voor de reparatie van slachtoffers, van welke partij zij ook slachtoffer zijn, is de meest vooruitstrevende ter wereld en 400.000 ontheemden in het land zullen hun grond terugkrijgen, hetzij het oorspronkelijke land vanwaar ze zijn verjaagd, hetzij land elders in Colombia. »
Colombia wil deze punten uiteraard niet uit de weg gaan en maakt er werk van. Terzelfdertijd is het belangrijk dat we ook andere elementen aanbrengen: onderzoek en ontwikkeling, de strijd tegen de opwarming of de infrastructuur. Neem onze havens, daar staan grote investeringen op stapel waarbij we op Belgische knowhow willen rekenen. Een Belgische delegatie zal in dat verband naar Colombia uitgenodigd worden. »
Colombia zal dit jaar een groei met vijf procent neerzetten en zit zoals bijna alle landen van Latijns-Amerika economisch in de lift. In de opvolgingsstrijd voor de leiding van het Internationaal Muntfonds steunt uw land de Mexicaan Agustín Carstens veeleer dan de Franse kandidate Christine Lagarde.
« Laat me dit zeggen : Christine Lagarde is een fantastische kandidate en heeft bijzonder veel talent. Het punt is dat de groeilanden, en dan laat ik de BRIC's even buiten beschouwing, onvoldoende vertegenwoordigd zijn in de internationale financiële instellingen. Mijnheer Carstens beschikt over alle troefkaarten, aangezien hij destijds onder meer de Mexicaanse als Argentijnse crises van zeer nabij heeft gevolgd en mee heeft helpen oplossen. »
Wat Colombia nog betreft : onze groei zal vermoedelijk tussen vijf en zes procent bedragen, een punt minder dan we voorzien hadden. Dat heeft alles te maken met de zware overstromingen van de jongste maanden. De regenval was driemaal zwaarder dan het historische record. Het slechte weer heeft drie miljoen burgers getroffen en 40 procent van onze wegen beschadigd. Klimatologisch zijn we kwetsbaar, we moeten dus maatregelen nemen en ook in die discussie willen we internationaal vooruitgang boeken. »
Colombia wacht ook al jaren op een vrijhandelsakkoord met de VS. Angst voor het verlies aan arbeidsplaatsen in dat land en de kwestie van de vermoorde syndicalisten blokkeren de agenda. Zijn de relaties niet wat bekoeld? Is dat de reden waarom Colombia sinds het aantreden van president Santos een meer Latijns-Amerikaanse koers vaart?
« Ik heb onlangs nog met Hillary Clinton gesproken, zij maakt zich sterk dat het akkoord binnenkort geregeld zal zijn en ook wij zijn optimistisch. De relatie met de VS is erg belangrijk voor ons en de VS zijn altijd een grote steun voor ons geweest, met name voor het herstel van de veiligheid. »
« Anderzijds hebben wij de plooien met Ecuador en Venezuela gladgestreken en willen we in een geest van samenwerking de Latijns-Amerikaanse integratie bevorderen, vooral op het vlak van onderzoek en ontwikkeling, infrastructuur enzovoort. In dat verband is het zeer veelzeggend dat Colombia het secretariaat-generaal van de Unie van Zuid-Amerikaanse Staten (de Unasur, ld) toevertrouwd kreeg. De handel met Venezuela die we door het sluiten van de grenzen kwijtgeraakt zijn winnen we vermoedelijk niet terug, maar de bilaterale coöperatie is hersteld en verloopt goed. »
Steeds meer politieke leiders beschouwen de decennia oude oorlog tegen de drugs als mislukt, zie de situatie in Mexico. In de Antwerpse haven is zopas weer een trafiek blootgelegd. Wat is het Colombiaanse standpunt in het debat over de legalisering ?
« Het tot dusver gevoerde beleid werkt niet. Transitgebieden als Centraal-Amerika, de Caraïben en West-Afrika staan onder zware druk van de drugshandel, die daarlangs naar het Noorden exporteert. Weet u, in Colombia vernielen we 300.000 hectare coca per jaar, iets waar we een hoge ecologische prijs voor betalen. Wat wij voorstellen is een internationaal debat over de strijd tegen de drugshandel, bijvoorbeeld via een conferentie. Colombia is niet voor legalisering. Wel willen we de zware verantwoordelijkheid van de bestemmingslanden onderstrepen, waar de drugs geconsumeerd worden. Aan die kant is nog veel werk aan de winkel. »
Hoe komt het dat veel Colombiaanse boeren nog altijd geen alternatieven hebben voor coca ?
« Omdat coca nog altijd winstgevender blijkt. Het verhaal is complexer dan cocaplanten vervangen door aardappelen of bananen. De markttoegankelijkheid voor legale gewassen moet groter worden en de producenten moeten resultaten zien. Ook in de strijd tegen de coca en voor vervangingsteelten zou een vrijhandelsakkoord daarom erg nuttig zijn. »
