De volledige versie van een stuk dat in kortere versie in DM verscheen. Saludos. Lode
Raúl Castro heeft in de ruim twee jaar dat hij de macht uitoefent op Cuba, niets ondernomen om het repressieve apparaat dat onder zijn broer en voorganger Fidel tot stand kwam, te ontmantelen. Dissidenten en burgers die hun fundamentele vrijheden uitoefenen, blijven achter de tralies gezet worden. Dat zegt Human Rights Watch (HRW) in een nieuw rapport.
In het 123 pagina’s dikke rapport New Castro, Same Cuba komt de mensenrechtengroep tot de conclusie dat het beleid onder Raúl Castro zich op de felomstreden Ley de Peligrosidad (‘Gevaarlijkheidswet’) blijft beroepen. Door die ‘wet op het pre-delinquente gedrag’ kunnen mensen die zich pakweg door hun uiterlijk, hun omgang met toeristen of vrijpostigheid jegens de autoriteiten in een wettelijke risicozone bevinden, worden opgepakt, ook al hebben ze de wet (nog) niet overtreden. In de praktijk, zegt HRW, geldt de regel voor iedereen die op welke wijze ook het communistische en eenpartijbestel tegen de schenen schopt.
“In de bijna drie jaar dat Raúl Castro aan de macht is, heeft hij zich even brutaal getoond als zijn broer,” zegt HRW-topverantwoordelijke voor Latijns-Amerika José Miguel Vivanco. “Cubanen die hun regering bekritiseren leven in permanente angst en weten dat ze in de cel kunnen belanden, louter omdat ze een vrije mening uiten.”
HRW voerde op Cuba 60 diepte-interviews uit, en documenteerde er ook meer dan 40 individuele dossiers. Zijn gewone burgers zelf niet veilig voor de oren, ogen en harde hand van de revolutionaire staat, dan is zulks met name het geval voor journalisten die buiten de officiële lijnen kleuren en voor dissidenten. In het rapport worden getuigenissen opgevoerd van mensen die herhaaldelijk mishandeld werden door gevangenisbewakers of wier lot de eenzame opsluiting was. In veel gevallen gaat de straf ook met ideologische heropvoeding gepaard.
Het strenge oordeel van HRW wordt door de meeste dissidenten op het eiland en waarnemers gedeeld. Wel houdt de onafhankelijke, officieel verboden maar in de praktijk getolereerde Cubaanse Commissie voor de Mensenrechten van Elizardo Sánchez de lijn aan dat de gevangenisstraffen vandaag gemiddeld minder lang duren dan eertijds. Volgens de Commissie telt Cuba een 200-tal gewetensgevangenen. Een andere mensenrechtenorganisatie, Amnesty International, patroneert een 60-tal Cubaanse politieke gevangenen.
In New Castro, Same Cuba roept HRW de regering-Obama, de Latijns-Amerika, Canada en de EU op om bij de autoriteiten in Havana te blijven aandringen op een beter mensenrechtenbeleid. HRW vindt dat de autoriteiten van Havana moeten eisen dat het alle politieke gevangenen binnen de zes maanden vrijlaat, waarna de VS ook hun mislukte want niet aan democratie of een beter leven bijdragende handelsembargo tegen Cuba moeten opheffen.
Dat Cuba de gevangenen vrijlaat, is onwaarschijnlijk. Als het toch gebeurt, dan zullen de betrokkenen meteen ook tot ‘vrijwillige’ ballingschap worden genodigd. Die weg zou Havana graag ook de wereldberoemde blogster Yoani Sánchez willen zien opgaan. Naar eigen zeggen werd Sánchez tien dagen geleden nog hardhandig aangepakt door ‘onbekenden’. (LD)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten